Othellotorte

Sommige gerechten zijn in diverse Europese landen te vinden, maar dan blijkt het per land om iets heel anders te gaan. Neem bijvoorbeeld de ‘Othellotorte’. In Denemarken is een Othello taart een taart die bestaat uit verschillende lagen met daar tussen banketbakkersroom en een chocoladeglazuur, zie daarvoor een recept door hier te klikken (volg link). De taart zou vernoemd zijn naar Shakespeare’s Othello, het verhaal van de vriendschap tussen een zwarte man en een blanke vrouw. Zo’n taart heet in Duitsland een ‘Mohrenkopf’ of in het Nederlands een ‘Moorkop’ (vertaald: een Morianenhoofd, omdat vroeger gedacht werd dat mensen met een donkere huidskleur Morianen waren, of met een ander woord: Mohammedanen, of met weer een ander woord: Moslims).

Deze Othellotorte die ik maakte is suiker, suiker, suiker, amandelen, hazelnoten, slagroom en suiker, suiker, suiker… Om te beginnen met de eerste laag: zandtaartdeeg. De volgende laag: marsepein, de volgende een cakelaag, de volgende slagroom gemengd met gemalen nougat, de volgende weer een cakelaag en de volgende weer slagroom met gemalen nougat. Bovenop decoratie van slagroom en nougat en aan de zijkanten geroosterde hazelnoten.

Waarom heet dan dit specifieke gebak een Othellotaart (want geen zwart en wit te bekennen?). Ik zal het je vertellen: ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het maken van de taart een enorm werk was. Maar een leuk werk. Omdat nougat een belangrijk ingrediënt is, had ik het in vrij grote hoeveelheden nodig. Zachte nougat, die door alle toevoegingen in eeuwigheid houdbaar is, is nog wel te vinden. Maar mooie, betaalbare, harde nougat? Misschien omdat het snel na het klaarmaken gegeten moet worden, omdat het anders te plakkerig wordt? Dus er zat niet anders op: zelf maken. Suiker met glucose siroop – ook zelf maken van druivensuiker – laten karamelliseren. Hazelnoten hiermee bedekken en je hebt fantastische nougat. De afgekoelde nougat vermalen tot poeder.

Marsepein van een goede kwaliteit is net zo moeilijk te verkrijgen. Natuurlijk is het wel te bestellen bij een bakker, maar dan moeten we ook maar afwachten wat er allemaal in zit. Omdat marsepein niet veel meer is dat amandelmeel met poedersuiker, wat rozenwater of laurierkerswater, kon ik ook dat beter zelf maken. Als we het hebben over rozenwater en laurierkerswater. Rozenwater (of rosewater) is een ingrediënt wat goed bij toko’s te verkrijgen is. Het wordt gemaakt van rozenblaadjes die gekookt worden in gedistilleerd water. Dit geeft een bloemige smaak aan marsepein of andere gerechten. Het wordt ook toegevoegd aan vingerbadjes (die aangeboden worden bij een gerecht waarbij je mag kluiven) of cosmetica. Laurierkerswater is heel andere koek. De Romeinse Keizer Nero zou met Laurierkerswater (volg link voor meer uitleg) de bronnen in zijn Rijk hebben laten vergiftigen om zo zijn vijanden uit te schakelen. Laurierkerswater is dus giftig! Maar wees gerust: de met water verdunde versie die bij een goede drogist te verkrijgen is dat niet. Laurierkerswater benadrukt de amandelsmaak in marsepein en verzacht de bitterheid, erin.

#Hazelnoot #Koffie